Karanlığın tam ortasında, yaşama tutunma çabasıyla küçücük bir yıldız, cılız parlaklığıyla bir yanıp bir söner.
Dünyanın merkezinde, küçük ve belki de anlamsız yaşamların içine kocaman umutlar yayan, sönük yanan bir mum gibidir.
Eridikçe mum çevresini aydınlatır. Yok olmasına aldırış etmeden sürdürür umudunu.
Umutlar da damla damla erir, gün geçtikçe. Yine de hiç sönmez, cılız da olsa ışık. Mum yatsı biçimde tabakta erimiş, gündoğumunun hızlı maratonuna kayıp gitmiş olsa da yıldız…
Nihal KÜÇÜKDÖNMEZ
01.12.2002 / Pazar / 22.30
0 yorum:
Yorum Gönder