Burcu ALP ve Nesrin AYAZ’a
Hayat, zorlu oyunlarını kurgulamakta yaşamlarımıza… Soluklarımız tükeninceye kadar durmaksızın çırpınmaya devam edeceğiz.
Akışındayım zamanın. Değişmeyen yazgıda sürüklenmekteyim bilinmezime.
Akışındayım zamanın. Değişmeyen yazgıda sürüklenmekteyim bilinmezime.
Yaşamda kalma çabası değil bizimki. Yaşamlarımızı anlamlı kılma çabası! Yokluğa akış mı, anlamsız çırpınış mı? Umut, umutsuzluğun içinde küçücük bir ışık olarak yandığı sürece soluğumuz kesilmeyecek.
Kişisel yaşamlarımızın kurgusal oyunları içinde kesişti soluklarımız. Teğet de geçebilirdik ruh-i hallerimizi! Paylaşarak çoğaldık, “biz” olduk. Acılarımızı yüreklerimizde bölüştük, düşüncelerde boğulduk, olasılıklarda yuvarlandık, kesik içinde kaldı bedenlerimiz, kanadık! Yağdık geceler boyu sabahlara, sırılsıklam olduk kurumuş gözyaşlarımızla. Kelimelerin tükendiği, itimadın yittiği yürekte, hayatın anlamını cümle içinde kullandık. Körüklendik, sarsıldık…
Şimdi hala debelenmekteyiz yokluğumuzda, yaşamlarımızı anlamlı kılma çabasıyla. Teğet geçebilirdik bizi “biz” olmasaydık. Bir olasılıktır yine de, hayatın zorlu oyunları içinde (!?)
Küçücük umut ışığımız tükenmediği sürece, bir gün anlamlı kılacağız yaşamlarımızı. Birlikte! İyi ki varsınız…
Nihal KÜÇÜKDÖNMEZ
11.12.2005 / Pazar
21.00
0 yorum:
Yorum Gönder